Een jaar of vier geleden sprak ik Christiaan Brester voor het eerst. Hij had net iets geweldigs bedacht waarmee hij zonnestroom op gestapelde bouw niet alleen mogelijk maar ook financieel haalbaar kon maken. Want de weerbarstige Nederlandse energie-wetgeving werkte niet mee om een sluitende business case voor zonne-energie op woongebouwen mogelijk te maken. En daarvan zijn er in de stad nogal wat. Inmiddels staat Herman de Zonnestroomverdeler op de kaart. In heel het land en ook in Amsterdam waar duurzaamheidswethouder Abdeluheb Choho in vijf jaar tijd van vijf- naar tachtigduizend huishoudens wil die hun energie van de zon geleverd krijgen. Woningcorporaties hadden nogal eens te maken met argwanende huurders die vreesden dat de goedkope stroom niet op zou wegen tegen de huurverhoging waarmee de zonnepanelen terugverdiend moeten worden. Maar Herman is flexibel; een bewoner kan meedoen, de buurman kan besluiten dat niet te doen. Stadgenoot heeft met behulp van Herman inmiddels het grootste zonnestroomproject op gestapelde bouw in Nederland gerealiseerd en de Alliantie heeft grote plannen met het flexibele systeem als zij tevreden is over een pilotproject. In Nul20 schreef ik een artikel over de duurzaamheidsambities van de gemeente en hoe innovaties als Herman de Zonnestroomverdeler daar bij helpen.
Christiaan Brester, Marien de Langen (Stadgenoot) en Abdeluheb Choho op het Louise Wenthuis